Πρόταση να δοθεί το όνομα του Ιωάννη Παπαδημητρίου σε κεντρικό δρόμο της Τρίπολης

 Το Δημοτικό Συμβούλιο Τρίπολης αποφάσισε να προτείνει να ονομαστεί κεντρικός δρόμος στην κάτω αγορά (μπροστά από τη ΔΕΥΑΤ) με το όνομα του Καθηγητής Ιατρικής Ιωάννη Παπαδημητρίου. 

Αρχικά, είχε αποφασιστεί να δοθεί το όνομά του σε δρόμο απέναντι στο Κολυμβητήριο, όμως εν τέλει αποφασίστηκε να γίνει αυτό σε έναν πιο κεντρικό δρόμο.

Το θέμα αυτό θα φτάσει στην αρμόδια υπηρεσία της Περιφέρειας, μέσω της Κοινότητας Τρίπολης. 

 

Ο Γιάννης Παπαδημητρίου είχε διατελέσει πρόεδρος του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου και πραγματοποίησε την πρώτη επιτυχημένη μεταμόσχευση ήπατος στην Ελλάδα.

Γεννήθηκε στην Τρίπολη, στο χωριό Αραχαμίτες. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε στο Λονδίνο και τη Στοκχόλμη.

Το 1987 εξελέγη Τακτικός Καθηγητής Χειρουργικής (Αθήνα) και Διευθυντής της Β’ Χειρουργικής Κλινικής του Πανεπιστημίου (Αρεταίειο Νοσοκομείο). Για την πρώτη επιτυχημένη μεταμόσχευση ήπατος στην Ελλάδα που πραγματοποίησε το μεγάλου κύρους Ιατρικό Περιοδικό «Archives of Surgery», το 2000 τον ανακήρυξε ως έναν από τους 24 πλέον διακεκριμένους χειρουργούς στον κόσμο.

Διετέλεσε Visiting Professor σε 11 Πανεπιστήμια της Αμερικής, της Ευρώπης και της Ασίας. Έχει συγγράψει περίπου 400 επιστημονικά άρθρα, έχει εκδώσει 12 βιβλία και έχει βραβευθεί για το έργο του από την Ακαδημία Αθηνών.

Διετέλεσε επίσης πρόεδρος στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, στο Κεντρικό Εθνικό Συμβούλιο Υγείας (ΚΕΣΥ), στην Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής. Από την ίδρυση του νοσηλευτηρίου «Ερρίκος Ντυνάν» και για διάστημα πέραν της δεκαετίας, διετέλεσε τομεάρχης Χειρουργικού, καθώς και πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του.

Πηγή: Kalimera-arkadia.gr

ΠΕΝΘΟΣ ΣΤΟ ΜΑΝΑΡΗ

Απεβίωσε η Ελένη Τσιουμπρή σε ηλικία 95 ετών. 

Η κηδεία θα γίνει αύριο Τρίτη 30 Μαρτίου, στις 14.00, στο Μάναρη. 

Λόγω των έκτακτων μέτρων που ισχύουν, θα υπάρχει περιορισμός ατόμων. 

Τα θερμά συλλυπητήρια στους οικείους της. 

Ο ΑΡΑΧΑΜΗΤΑΙΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΧΟΜΠΑΡΤ ΣΤΙΣ ΕΠΕΤΕΙΑΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

 

Η Ελληνική Κοινότητα του Χόμπαρτ στην Τασμανία της Αυστραλίας εόρτασε με λαμπρότητα την επέτειο της 25^ης Μαρτίου και τα 200 χρόνια απ’ την Επανάσταση.

Πρόεδρος της Κοινότητας είναι ο ομογενής Νίκος Δ. Θεοδωρόπουλος.  Είμαστε περήφανοι γιατί ο Νίκος είναι ομογενής από τις Αραχαμήτες ο οποίος μετανάστευσε μικρό παιδάκι μαζί με τους γονείς του στη μακρινή Τασμανία της Αυστραλίας, όπου προκόψανε και χαίρουν το σεβασμό όλης της κοινωνίας του Χόμπαρτ.

Νίκο συγχαρητήρια για την πορεία, την προκοπή και την πρόοδο. Συνέχισε την προσφορά στην Κοινότητα με τον ίδιο ζήλο και αξιοσύνη που σε διακατέχει.

Πηγή φωτογραφιών και πληροφοριών: Κόκκορη Κατερίνα

Καπετάν ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

 

Κατά την ενθεγερτήριο επανάσταση του 1821, σημαντική ήταν και η συμμετοχή του τοπικού Δημοβαλτετσιώτη ήρωα, του Καπετάν Σαράντου Παπαγιαννόπουλου, στενού συνεργάτη του Θ. Κολοκοτρώνη. Γεννήθηκε στο Βαλτέτσι πιθανώς γύρω στα 1795 και ανήκε σε μία από τις πρώτες οικογένειες του χωριού. Ήταν ένθερμος πατριώτης και διαπνέετο από αγνά πατριωτικά αισθήματα και για αυτό προσήλθε εκ των πρώτων όταν κηρύχτηκε η επανάσταση. Εξετιμάτο για τις αρετές του όχι μόνον από τους συγχωριανούς του Βαλτετσαίους αλλά και από όλους τους κατοίκους των χωριών του Δήμου Βαλτετσίου. Για τον λόγο αυτό και σε νεαρά ηλικία κατόρθωσε να σχηματίσει στρατιωτικό σώμα από 250 άνδρες από όλα τα χωριά. Γενναίος και ριψοκίνδυνος έτρεχε παντού, όπου ηχούσε η σάλπιγγα της μάχης και έφερε εις πέρας οποιαδήποτε αποστολή του ανέθεταν.

 

Κατά την μάχη του ΒΑΛΤΕΤΣΙΟΥ 12-13 Μαΐου επελέγη υπό του Αρχιστρατήγου Θ. Κολοκοτρώνη με άλλους Βαλτετσιώτες και μπήκαν μέσα στο χωριό, όπου και εφοδίασαν τους αμυνόμενους (Φωτάκος σελ. 219). Σε κάθε αποστολή αψηφούσε κάθε κίνδυνο όπως φαίνεται από το πιστοποιητικό της δράσεως του το οποίο προσυπογράφεται υπό των Στρατηγών Δημ. Πλαπούτα, Κανέλλου Δεληγιάννη και Ιωάννη Θ. Κολοκοτρώνη. Ανιδιοτελής, αγωνιστής, διέθετε τους μισθούς του για τις ανάγκες του σώματος του οποίου ηγείτο. Υπηρετώντας ως Οπλαρχηγός υπό τις διαταγές των ανωτέρω Στρατηγών εξετιμάτο για την ανδρεία και την σύνεσή του.

Ο Καπετάν Σαράντος εκτός από την σπουδαία συμβολή του κατά την μάχη του Βαλτετσίου έλαβε μέρος και στις μάχες Τρικόρφων, Γράνας, Πολιορκία και Άλωση της Τριπολιτσάς, Πατρών υπό του Γενναίου Κολοκοτρώνη, Δερβενακίων, Φρουρίου Άργους, Βασιλικών, Δερβενίων και Μεγάρων υπό τον Στρατηγό Απόστολο Κολοκοτρώνη, (Ναυρίνου όπου και αιχμαλωτίσθη και αντιλλάγη κατόπιν), Πολιανής, Δραμπάλας, Δαβιών και σε όλες τις αψιμαχίες κατά του Ιμπραήμ όπως ο ίδιος αναφέρει εις την από 9 Απριλίου 1865 αναφορά του προς την επιτροπή του Αγώνος.

Πιστός σύντροφος του Θ. Κολοκοτρώνη μέχρι τέλους. Κατά την δίκη του Κολοκοτρώνη ο αναξιόπιστος μάρτυς Νικόλαος Κίγκος κατέθεσε ότι: ευρεθείς μίαν νύχτα από κάτω της οικίας του Καπετάν Σαράντου εις Βαλτέτσι ήκουσε αυτόν λέγοντα προς άλλον παρευρισκόμενον εις την οικία του ότι ο Κολοκοτρώνης συνωμοτούσε εναντίον της κρατούσης αρχής. (Δίκη Κολοκοτρώνη υπό Κανδηλώρου σελ. 262).

 

Η φιλία και η σχέση του με τον Κολοκοτρώνη ενισχύεται ακόμη περισσότερο από μια προφορική αφήγηση της εγγονής του Κατερίνας, θυγατέρας Ιερέως Παπαγιάννη Παπαγιαννόπουλου: Όταν ο πατέρας μου, έλεγε, ήταν δεκαπενταετής νέος πάλευε με τον συνομήλικό του Πάνο Θ. Κολοκοτρώνη στο Βαλτετσέικο αλώνι υπό τα βλέμματα των Καπετάν Σαράντου και Θ. Κολοκοτρώνη που καμάρωναν πανευτυχείς. (Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Πάνος το αγαπημένο παιδί του Αρχιστράτηγου βρήκε άδικο θάνατο κατά τον αδελφοκτόνο πόλεμο κοντά στου Θάνα).

(Το σπίτι όπου έχτισε στις Αραχαμίτες ο Καπετάν Σαράντος)

Κατά το 1825 όταν εγένετο η ανταλλαγή αιχμαλώτων ο Καπετάν Σαράντος Παπαγιαννόπουλος ενδιαφέρετο για μια συγγενή του που είχαν απαγάγει οι Τούρκοι (Φωτάκος σε 754). Για την εν λόγω συγγενή του η παράδοση αναφέρει ότι επρόκειτο για μια νέα ονόματι Χριστίνα, πολύ όμορφη, την οποία είχαν στείλει οι δικοί της με μία φίλη της στις Αραχαμήτες για να προμηθευτούν τρόφιμα. Εκεί τις πρόλαβε τούρκικο απόσπασμα και η μία πρόφτασε να διαφύγει η δε Χριστίνα περιέπεσε στα χέρια των τούρκων. Ο επικεφαλής Τούρκος Αξιωματικός θαμπώθηκε από την ομορφιά της, την παντρεύτηκε και απέκτησε παιδιά και για αυτό τον λόγο δεν δέχθηκε την ανταλλαγή της. Μετά τον πόλεμο του 1912-1913 όταν εγένετο και πάλι ανταλλαγή αιχμαλώτων ένα Αξιωματικός της Τουρκικής αποστολής που είχε έλθει στην Τρίπολη, ζητούσε επιμόνως να μάθει που ευρίσκεται το χωριό Αραχαμήτες. Πιθανόν όπως λέγεται ότι επρόκειτο περί απογόνου της Χριστίνας.

Μετά την άφιξη του Κυβερνήτη Καποδίστρια ο Καπετάν Σαράντος αναγνωρίστηκε ως Ταξιάρχης, αλλά όταν ήρθε ο Βασιλιάς Όθωνας και συνεστήθη επιτροπή αγώνος, τον κατέταξε στην 5η τάξη (υπολοχαγός) εκ της 6ης τάξεως (ανθυπολοχαγός) που τον είχε κατατάξει η εξεταστική επιτροπή του 1836 στο μητρώο της οποίας βρίσκεται αναγεγραμμένος υπ΄ αυξ. Αρ. 63. Προς αναγνώριση των εκδουλεύσεων του προς την πατρίδα του παρεχωρήθησαν 30 στρέμματα γης δυνάμει του υπ΄αρ 48/54 29-10-1859 φαλαγγίτικου 390. Επίσης αναγνωρίζονται οι αρετές του Καπετάν Σαράντου όπως η αγάπη προς την πατρίδα, η υπακοή στους ανωτέρους του, η προθυμία του και η συμμετοχή του όπου του ανετέθη αποστολή. Όλα τα παραπάνω καθώς επίσης και την αποκατάσταση της αδικίας από τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού στον βαθμό του Υπολοχαγού υπογράφουν στην Τρίπολη 22/4/1844 οι Δ. Πλαπούτας, Καν. Δεληγιάννης, Ιωάννης Θ. Κολοκοτρώνης.

 

Αγαπητοί συμπατριώτες ύστερα από τα παραπάνω πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να αποκαταστήσουμε και εμείς μία αδικία για τον τοπικό μας ήρωα. Από το μνημείο των ηρώων στο Βαλτέτσι απουσιάζει το όνομά του και η μεγάλη προσφορά του.

Ελάχιστος φόρος τιμής και εν όψει του 2021, που θα είναι έτος εορτασμού της παλιγγενεσίας 1821, επιβάλλεται να τοποθετήσουμε στο μνημείο την τιμητική πλάκα που σήμερα βρίσκεται απόμακρα από τον χώρο των ηρώων.

 

Ιωάννης Αν. Λιακούτσος

Aπόγονος από τη γιαγιά του Αικατερίνη Παπαγιαννοπουλου

ΠΌΤΕ ΘΑ ΓΊΝΕΙ Η ΚΗΔΕΊΑ

 

Η κηδεία του Ιωάννη Τσούκα θα γίνει αύριο 29 Μαρτίου στις 13.00, στο Βαλτέτσι.

Λόγω των μέτρων για την πανδημία θα γίνει σε κλειστό οικογενειακό κύκλο. 

ΠΕΝΘΟΣ ΣΤΟ ΒΑΛΤΈΤΣΙ

 

Σήμερα "έφυγε" απ τη ζωή ο Ιωάννης Τσούκας απ το Βαλτέτσι, σε ηλικία 103 ετών.

Ο μπάρμπα Γιάννης ήταν μια εμβληματική και πολύ συμπαθητική φυσιογνωμία του Βαλτετσίου. Δεν υπήρχε άνθρωπος που να περάσει απ το Βαλτέτσι και να μην τον έχει γνωρίσει.

Τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του και ο Θεός να τον κατατάξει εν Παραδείσω.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΑΛΑΙΟΧΟΥΝΗΣ "Η ΑΝΑΛΗΨΙΣ" - ΣΚΛΗΡΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΡΓΟΤΑΞΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΙΜΑΧΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΣΔΙΤ

 Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Παλαιοχούνης "Η Ανάληψις" εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

ΔΥΟ ΜΟΝΟΝ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ  ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΣΕΩΝ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΟΧΟΥΝΗΣ  ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ (ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΕΥΡΩΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΩΝ – ΕΝΩ ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΟΙΧΑΛΙΑΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΕΚΔΙΚΑΣΘΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ Η ΕΚΔΟΣΗ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ) ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΕΠΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΣΔΙΤ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΥΤΗΣ, ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΤΑΙ  ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΔΟΧΟ ΕΤΑΙΡΕΙΑ «ΠΑΡΑΝΟΜΗ» ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ, ΤΗΣ 1Ης ΥΠΟΕΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΟΧΟΥΝΗ ΑΡΚΑΔΙΑΣ, ΟΠΟΥ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΗΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ  ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΝΗΚΕΙ  ΚΑΤΑ ΠΛΗΡΗ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑ 100%, ΟΥΤΕ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΘΕΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ, ΟΠΩΣ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΣΤΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΣΔΙΤ , ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΟΡΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΤΡΙΠΌΛΕΩΣ, ΕΝΩ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ«ΕΠΕΙΓΟΝΤΟΣ»  ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΛΘΕΙ ΠΡΟ ΠΟΛΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ  ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΗ «ΕΠΙΤΑΞΗ» ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ, ΣΕ ΠΑΛΑΙΟΧΟΥΝΗ (ΚΑΙ ΣΚΑΛΑ),  ΠΟΥ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΑΦΟΡΟΥΣΕ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΜΕ  ΕΙΚΟΝΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ  ΣΤΗΝ ΑΝΑΔΟΧΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΠΙΤΑΞΗ ΔΕΝ ΤΗΡΟΥΝ ΚΑΝ ΤΙΣ  ΝΟΜΙΜΕΣ ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ. 

ΕΠΩΦΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ «FASTTRUCK» ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΔΗΘΕΝ «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ», ΜΕ ΨΕΥΔΗ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑ, ΔΗΘΕΝ, ΤΗΣ ΑΝΑΔΟΧΟΥ, ΕΝΩ ΕΙΣΒΑΛΛΟΥΝ ΣΕ ΠΑΛΑΙΟΧΟΥΝΗ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΕΚ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ:

1) ΣΕ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΜΟΛΙΣ 450 ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΟΙΚΙΣΜΟΥΣ, ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΕΝΗ ΩΣ «ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΑΓΡΙΩΝ ΖΩΩΝ»,

2) ΣΕ ΘΕΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΑΣΗ  ΕΚ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ «ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΕΝΗ» ΓΙΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ, ΟΠΩΣ ΑΛΛΩΣΤΕ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΑΛΛΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΣΕ ΚΑΛΛΙΡΡΟΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΚΑΛΑ ΛΑΚΩΝΙΑΣ, 

3) ΣΕ ΘΕΣΕΙΣ ΧΩΡΟΘΕΤΗΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ «ΙΔΙΩΤΗ ΑΝΑΔΟΧΟ»,  ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΕΙΞΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ,  ΠΟΥ ΕΛΕΓΧΕΤΑΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ,  ΜΕ ΣΚΟΠΟ  ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΣΙΟΝ ΣΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ ΔΕΗ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗ (ΒΛ. ΠΑΛΑΙΟΧΟΥΝΗ –ΚΑΛΛΙΡΡΟΗ), 

4) ΣΕ ΕΔΑΦΟΣ ΠΟΥ ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ «ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ»  ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ  ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΧΡΗΣΕΩΝ  ΓΗΣ,  ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΟ «πουθενά», 

5) ΜΕ «ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ» ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ  Η ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ,  ΑΦΑΙΡΩΝΤΑΣ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗΣ, ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΔΙΔΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ, ΟΠΟΥ ΤΗΝ  ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΕΧΕΙ Η  ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΑΡΧΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ ΤΟ ΘΕΤΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, 

6) ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ Η ΙΔΙΑ Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΑΡΧΗ ΔΗΛΩΝΕΙ ΕΠΙ ΛΕΞΕΙ:«ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΧΘΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ» ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΚΕΙΝΗ «ΘΑ ΤΟ ΕΙΧΕ ΣΧΕΔΙΑΣΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΦΟΒΑΤΑΙ ΜΗΝ ΤΟ ΒΛΑΨΕΙ!  ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΔΙΑΦΩΝΟΥΣΕ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ.»

7) ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ,  ΟΤΙ  ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ  ΔΗΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ,  ΕΙΤΕ  ΜΟΝΑΔΕΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΣΥΜΜΕΙΚΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ, ΕΙΤΕ ΗΔΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ  ΚΕΝΤΡΑ ΔΙΑΛΟΓΗΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΙΜΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΜΠΟΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ  ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΘΟΥΝ ΜΕ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΣΠΑ, ΟΠΟΤΕ ΘΑ ΑΡΚΟΥΣΕ ΕΝΑ ΚΟΙΝΟΣ ΧΩΡΟΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΤΑΦΗΣ (ΧΥΤΥ),  ΣΕ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ  3 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΩΝ ΑΠΟ ΟΙΚΙΣΜΟΥΣ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ  ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΩΝ   ΣΥΜΜΕΙΚΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙ ΣΚΟΠΩ ΥΠΕΡΔΙΑΣΤΑΣΙΟΛΟΓΗΜΕΝΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ  ΤΗΣ ΑΝΑΔΟΧΟΥ, ΑΦΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΕΙΣΑΓΑΓΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥ,  ΕΚΤΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ.

8) ΟΤΑΝ  ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ  ΑΣΚΕΙΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ  ΔΗΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ  ΦΟΔΣΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ Η ΕΚΧΩΡΗΣΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΉ ΣΥΜΒΑΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΦοΔΣΑ, ΑΠΟ 14/06/2018,  ΧΟΡΗΓΗΘΗΚΕ  ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΔΣΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ, ΥΠΟ ΟΡΟΥΣ,  ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗΡΗΘΗΚΑΝ ΠΟΤΕ, ΕΝΩ Η ΣΥΜΒΑΣΗ ΑΥΤΗ ΕΧΕΙ ΛΗΞΕΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΝΕΡΓΟΣ  ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΗΝΕΣ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΝΑΝΕΩΘΕΙ ΠΡΙΝ ΤΗ ΛΗΞΗ ΤΗΣ.

9) ΟΤΑΝ Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΕΝΗΡΓΗΣΕ ΧΩΡΙΣ ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ  ΕΝΑΡΞΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ, ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΤΙΚΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΝΩ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΔΟΘΕΙ ΟΙ ΧΩΡΟΙ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ  ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΔΟΧΟ Η ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ, ΕΠΙΣΗΣ, ΤΗΝ  ΠΛΗΡΗ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑ. 

10) ΟΤΑΝ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΠΕΚΛΕΙΣΕ ΤΗ ΣΥΓΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΓΙΑ ΠΛΗΘΩΡΑ  ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΩΝ ΤΩΝ ΣΧΕΤΙΚΩΝ ΟΔΗΓΙΩΝ ΤΗΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΣΤΙΚΩΝ ΣΤΕΡΕΩΝ  ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ - ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ- ΚΑΙ ΠΟΥ ΒΡΙΘΟΥΝ  ΣΤΟ ΕΡΓΟ, ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΝΕΟΣ ΦΑΚΕΛΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΠΑΝΥΠΟΒΛΗΘΕΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ, ΟΠΩΣ ΜΕΘΟΔΕΥΕΤΑΙ  ΝΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΘΕΙ,  ΕΝΑ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΕΡΓΟ ΓΙΑ ΤΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟ, Η ΕΠΙ 33 (28+5) ΕΤΗ ΚΕΡΔΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΔΟΧΟΥ.

11) ΟΤΑΝ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΕ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΝΤΟΠΙΟΥΣ, ΕΝΩ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΟ ΠΑΤΡΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ, ΑΣΧΕΤΩΣ ΑΝ ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ Ή ΛΙΓΟΙ,  ΑΦΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΟΣ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ Ο ΧΩΡΟΣ, ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ  ΜΟΝΑΔΩΝ  ΜΕΑ ΚΑΙ ΧΥΤΥ,  ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΕΙ ΑΚΑΤΟΙΚΗΤΟΣ  ΑΠΟ ΤΗ ΔΥΣΟΣΜΙΑ, ΤΗ ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΟ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΥΜΜΕΙΚΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΛΥΜΑΤΩΝ, ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ, ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΕΔΑΦΟΣ, ΤΑ ΤΡΩΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΓΛΑΡΟΠΟΥΛΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΘΟΎΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΤΟΥΣ «ΡΑΝΤΙΖΟΥΝ», ΟΠΩΣ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Η ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ Κ.ΛΠ.

12) ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΑ ΣΕ ΚΑΤΑΠΑΤΗΜΕΝΑ ΕΔΑΦΗ ΜΕ ΕΙΚΟΝΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ, ΟΠΩΣ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΑΚΤΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΠΌΛΕΩΣ,  ΚΑΤΟΠΙΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΑΛΗΘΩΝ ΚΥΡΙΩΝ ΑΥΤΩΝ, ΓΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΠΕΜΦΘΕΙ ΟΙ ΥΠΑΙΤΙΟΙ ΣΤΟ ΑΚΡΟΑΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΤΡΙΜΕΛΟΥΣ ΠΛΕΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΕΙΟΥ ΤΡΙΠΌΛΕΩΣ Κ.ΛΠ.

ΕΠΕΙΔΗ,  ΕΙΝΑΙ  ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΣ Ο ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΝΟΜΙΜΩΝ ΕΝΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝΩΠΙΟΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ, ΠΟΛΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΩΝ ΥΠΟΒΛΗΘΕΝΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΩΝ ΜΑΣ.

ΕΠΕΙΔΗ, ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΘΕΝΤΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΕΓΓΡΑΦΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΟΠΟΙΟΥ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ.

ΕΠΕΙΔΗ, ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΚΠΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΠΑΡΑ ΤΟ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΕΚΔΟΘΟΥΝ ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΚΚΡΕΜΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ,  ΜΕ ΜΙΑ ΔΗΘΕΝ ΕΠΙΚΑΛΥΨΗ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ,  ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΟΙ ΚΡΑΤΙΚΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΜΟΔΙΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙ ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΝΑ ΕΡΕΥΝΗΣΟΥΝ  ΕΙΣ ΒΑΘΟΣ.

ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ (ΚΕΡΑΣΤΑΡΙ-ΑΣΕΑ),  ΚΑΘΩΣ  ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ  ΔΥΟ ΧΩΡΟΘΕΤΗΜΕΝΩΝ  ΘΕΣΕΩΝ ΣΕ ΚΑΛΛΙΡΡΟΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ  ΚΑΙ ΣΚΑΛΑ ΛΑΚΩΝΙΑΣ ΕΧΟΥΝ ΕΚΦΡΑΣΕΙ, ΕΠΙΣΗΣ,  ΤΗΝ ΕΝΑΝΤΙΩΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΕΡΓΟ, ΑΦΟΥ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΙΑΙΟ,  ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ, ΔΗΛΑΔΗ, ΜΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΠΡΟΣΒΛΗΘΕΙ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΝΩΤΈΡΩ, ΠΑΝΤΟΙΟΤΡΟΠΩΣ, ΜΕ ΕΞΩΔΙΚΟΥΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ, ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ, ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ, ΕΓΓΡΑΦΑ  ΚΑΙ  ΚΥΡΙΩΣ ΜΕ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ, ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΝ  ΔΗΜΩΝ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΩΝ.

ΔΙΑΚΗΡΥΤΤΟΥΜΕ  ΤΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ  ΕΝΑΝΤΙΩΣΗ  ΜΑΣ  ΜΕ ΤΟ ΑΝΩ ΕΡΓΟ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΑΛΛΟΥ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ, ΩΣ ΕΝΙΑΙΟ ΚΑΙ ΕΠΙΦΥΛΑΣΣΟΜΕΘΑ ΚΑΘΕ ΝΟΜΙΜΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΜΑΣ  ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ  ΑΝΩΤΕΡΩ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ, ΠΟΥ ΘΕΤΟΥΝ ΣΕ ΣΟΒΑΡΟ ΚΙΝΔΥΝΟ  ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ, ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ.

ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΦΟΒΕΙΣΘΕ, ΑΛΛ’ ΟΥΤΩ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΜΩΜΕΝ ΔΟΥΛΕΙΑ

Όλοι ξέρουμε την παρακαταθήκη του Αρχιστράτηγου Κολοκοτρώνη προς τους νέους στην Πνύκα. Επ’ ευκαιρία των εορτασμών για τα 200 χρόνια απ’ την Επανάσταση, καλό θα ήταν να μάθουμε και την τοποθέτηση του Κολοκοτρώνη κατά τη συζήτηση που έλαβε χώρα στην περιοχή του Φαλάνθου. Εκεί όπου ορίστηκε ο Κολοκοτρώνης αρχηγός και έλαβε την ευθύνη της οργάνωσης για την Επανάσταση.

Σας παραθέτω ένα αυτούσιο απόσπασμα από το βιβλίο «ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ 1821 ΥΠΟ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΙΩ. ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΥ» :

Τότε ο Κολοκοτρώνης αναβάς εις πέτραν τινά ομίλησεν εκτεταμένως περί πατριωτισμού, περί ελευθερίας μετά συντριβής καρδίας και επί τέλους επρόφερε τα εξής. «Αδελφοί μου, βλέπω ότι φοβείσθε, άλλ' ούτω δεν θα κάμωμεν δουλειά, διατί φοβείσθε και φεύγετε; Εγώ εις αυτά τα βουνά με είκοσι και με σαράντα ανθρώπους άλλοτε εκτυπούσα τους Τούρκους και δεν μου έκαμον τίποτε και τόρα όπου εσηκώθη όλος ο κόσμος φοβείσθε από τους παλαιότουρκους; Δεν ακούσατε από τον κύρ Κανέλλον Δεληγιάννην, ότι οι Ρούσσοι επήρανε την Ενδρενέ και έως τόρα θα έπήραν και την πόλιν και μας στέλνουν αρχηγόν εδώ με χρήματα, με μπαγιονέτα δέκα χιλιάδων και με πολεμοφόδια και όπλα; (Ένταύθα ο κύρ Κανέλλος έβεβαίωσε ταύτα). Πρέπει λοιπόν άδελφοί να συναχθώμεν όσον το δυνατόν περισσότεροι, διότι όταν ήμεθα πολλοί εύκολώτερον θα νικήσωμεν, να μη φεύγωμεν, να προκρίνωμεν τον θάνατον ή ν' αφίσωμεν να καταστραφή ή πατρίς. Πρέπει να διορισθή εδώ ένας αρχηγός αυστηρός, ο οποίος να δικαζη αύστηρώς τους κρυπτομένους και φεύγοντας. Να στείλλωμεν να φυλάξωμεν και τα άλλα διάσελα και όποιος πιασθή ότι φεύγει να φονεύηται και να μοιράζεται η περιουσία του εις τον στρατόν. Εγώ λοιπόν όλα ταύτα τα ευρίσκω αναγκαία και προτείνω ως αρχηγόν τόν Κύρ Κανέλλον Δεληγιάννην». Ταύτα είπεν ο Κολοκοτρώνης και μόλις εκάθησε και έλαβε τον λόγον και Κανέλλος Δεληγιάννης, όστις κεντήσας την φιλοτιμίαν των παρευρεθέντων και δούς διά των λόγων του θάρρος και ελπίδας, απεφάνθη ως προς την προτεινομένην προς αυτόν αρχηγίαν, ότι αυτός δεν είναι κατάλληλος ως αρχηγός, καθό πολιτικός, ότι κατάλληλος είναι Θεόδωρος ο Κολοκοτρώνης, όστις παιδιόθεν έμαθε το όπλον και γνωρίζει να πολεμή και να διοική. Τους λόγους τούτους του Δεληγιάννη αποδέχθησαν πάντες οι Καπεταναίοι και ούτως ο Κολοκοτρώνης κατέστη, συναινέσει όλων των στρατιωτικών της Γορτυνίας και της Τριπόλεως, ο 'Αρχιστράτηγος του στρατού. Μη δυνάμενος ο Κολοκοτρώνης ν' αποφύγη την υποχρέωσιν ταύτην, έλαβε τότε τον λόγον και ευχαριστήσας τοις εκλέξαντας αυτόν, τοις υπεσχέθη να καταβάλλη πάντα αγώνα, ίνα φανή άξιος αρχηγός και ίνα καταστρέψη την Οθωμανικήν τυραννίαν, και επί τέλους εζήτησεν ίνα διορισθή πενταμελής εφορία, δια να φροντίζη περί πάντων των αφορόντων τον στρατόν και επρότεινεν ως Πρόεδρον αυτής τον Κανέλλον Δεληγιάννην, όν πάντες παρεδέχθησαν.

Εδώ λοιπόν μπήκε ο θεμέλιος λίθος της Επανάστασης. Στο πρόσωπο του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη ενώθηκε η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία για την επίτευξη του στόχου που δεν ήταν άλλος απ’ την Απελευθέρωση του Έθνους.

Στα βουνά του Φαλάνθου, στη Μάχη του Βαλτετσιού, στην Άλωση της Τριπολιτσάς, κρίθηκε κατά πολύ η θετική έκβαση της Επανάστασης.

Σήμερα, θα έπρεπε κατά την έναρξη των επετειακών εορτασμών, αν όχι εξ’ ολοκλήρου, ένα μεγάλο κομμάτι αυτών να λάβει χώρα στο Δήμο μας. Δεν μπορεί το κέντρο της Πελοποννήσου, η πόλη που φιλοξενεί τα οστά του Αρχιστράτηγου, στο Δήμο μας όπου υπάγονται το Βαλτέτσι, οι Καλτεζές, το Πάπαρη, η Αλωνίσταινα, το Λιμποβίσι, το Χρυσοβίτσι, η Πιάνα και άλλα πολλά χωριά με μεγάλη ιστορική σημασία, να είναι εκτός κάδρου στις κεντρικές εκδηλώσεις της έναρξης.

Εύχομαι και ελπίζω να είναι μόνο η αρχή κακή.

Χρόνια Πολλά Ελλάδα ! ! !

Σωτήρης Παπαδημητρίου

Η ΜΕΤΑΛΙΓΝΙΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΚΑΙ Η Δ.Ε ΒΑΛΤΕΤΣΙΟΥ

 

Από 25-01-2021 με έγγραφό μου προς την Πρόδερο του Δ.Σ Τρίπολης και τον Δήμαρχο ζήτησα να τεθεί σε συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο συγκεκριμένη πρόταση που αφορά την Δ.Ε Βαλτετσίου και όχι μόνο.  Η εισήγηση η οποία έγινε δεκτή και συζητήθηκε στη χθεσινή συνεδρίαση του Δ.Σ (10/03/21) είναι η ακόλουθη:

ΘΕΜΑ: «Ένταξη του Δήμου Τρίπολης στο σχεδιασμό της μεταλιγνιτικής περιόδου».

 Όπως γνωρίζετε η Δ.Ε Βαλτετσίου όπου ανήκει στο Δήμο Τρίπολης όχι μόνο συνορεύει με την Μεγαλόπολη αλλά αποδεδειγμένα έχει υποστεί μακροχρόνια ζημιές οι οποίες προσδιορίζονται τόσο στην ρύπανση του περιβάλλοντος όσο και κυρίως στην σταδιακή πτώση του υδροφόρου ορίζοντα απ’ την υπερβολική άντληση νερού για τη λειτουργία του εργοστασίου. Αυτά που σας αναφέρω είναι πορίσματα ερευνών από έγκριτα πανεπιστήμια και κρατικούς φορείς. Υπήρξαν έρευνες και μετρήσεις όπου τις είχε μεθοδεύσει ο αείμνηστος Γεώργιος Παπαδημητρίου ως Πρόεδρος της Κοινότητας στην δεύτερη θητεία του 1988-1992. Αφορμή είχαν σταθεί η απότομη μείωση παραγωγής των καστάνων και οι μειώσεις των τρεχούμενων νερών από τις πηγές. Από αυτές τις μετρήσεις προέκυψε η αναγκαιότητα αλλά και η δυνατότητα δημιουργίας φράγματος για αποθήκευση νερού και έτσι έγινε ο αρχικός  προγραμματισμός.

Επί λειτουργίας του Δήμου Βαλτετσίου είχε γίνει μια προσπάθεια να μιλήσουμε για δικαίωμα μερίσματος του λιγνιτόσημου αλλά  δεν έγινε τίποτα. Σήμερα θεωρώ πως μπορούμε να υποβάλλουμε εκ νέου αίτημα ένταξης στο λιγνιτόσημο και ένταξη στην μεταλιγνιτική περιοχή. Θυμίζω σε όσους ξέρουν και γνωστοποιώ σε αυτούς που δεν ξέρουν, ότι τα όρια των Αραχαμιτών και Κερασταρίου φτάνουν μέχρι το Μακρύσι Μεγαλοπόλεως.

Ένα δεύτερο αίτημα που θα πρέπει να υποβληθεί είναι η αξιοποίηση μιας έτοιμης μελέτης που υπάρχει σχετικά με την κατασκευή φράγματος στον ποταμό Ελλισώνα ή Μπαρμπουτσάνα. Με την κατασκευή αυτού του τεράστιου έργου ωφελούνται ο Δήμος Μεγαλόπολης και ο Δήμος Τρίπολης. Θα βοηθήσει κατά πολύ στον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα και με την μεγάλη ποσότητα νερού που θα αποθηκεύει θα μπορέσει να αξιοποιηθεί όλη αυτή η έκταση της ΔΕΗ των επιχωματώσεων, το υπόλοιπο λεκανοπέδιο στην παραπλήσια περιοχή, ο κάμπος από Κεραστάρι – Αθήναιον – Μαρμαριά – Πάπαρη - Κάτω Ασέα, το χωριό μου και γιατί όχι μέχρι και να υδρεύσει την Τρίπολη. Μόνο μέσα από ένα μακρόπνοο σχεδιασμό βάζοντας θεμέλιο προς το μέλλον, θα μπορεί να γίνει κουβέντα για μεταλιγνιτική εποχή. Και αυτό το έργο είναι προς αυτή την κατεύθυνση.

Για αυτό ζητώ απ’ το Δημοτικό Συμβούλιο να αποδεχθεί τους λόγους και τα επιχειρήματα αυτά και να παρθεί μια απόφαση ώστε να αποσταλεί στην Περιφέρεια για να πράξει τα δέοντα.

Κατά την συζήτηση στη συνεδρίαση του Δ.Σ ακολούθησε η συμπληρωματική μου τοποθέτηση:

Αφού ευχαρίστησα την Πρόεδρο του Δ.Σ και τον Δήμαρχο για την αποδοχή της εισήγησής μου και την ένταξη της στην ημερήσια διάταξη, θα ήθελα να προσθέσω κάτι ακόμα. Όσον αφορά το λιγνιτόσημο όπως περιέγραψα είχαν γίνει κάποιες κινήσεις απ’ τον τότε Καποδιστριακό Δήμο Βαλτετσίου αλλά δεν έτυχε καμία προσοχή. Η αδικία όμως είναι μεγάλη γιατί άλλες περιοχές με αντίστοιχες αποστάσεις και επιβαρύνσεις με τη δική μας είχαν πρόσβαση. Σε σχέση τώρα με τη κατασκευή του φράγματος, όπως αναφέρω είναι ένα πολύ μεγάλο έργο. Απ’ την παρατεταμένη χρήση των ορυχείων ο υδροφόρος ορίζοντας έχει κατέβει πάρα πολύ. Το νερό είναι πολύ βασικό αγαθό και ήδη λείπει. Τα επόμενα χρόνια ίσως να έχουμε μάχες για το νερό. Ξέρω, είναι δύσκολο να επιτευχθεί αλλά πρέπει να το πιστέψουμε και να το παλέψουμε. Θα πρέπει να κάνουμε συνοδοιπόρους, συνδιεκδικητές και τους όμορους Δήμους Μεγαλοπόλεως και Γορτυνίας. Γιατί αυτό το έργο θα βοηθήσει όλους μας. Ένας πρόχειρος υπολογισμός λέει ότι το φράγμα αυτό θα μπορεί να αρδεύσει γύρω τα 50.000 στρέμματα στη Μεγαλόπολη και γύρω τα 30.000 στην Δ.Ε Βαλτετσίου. Ακόμα θα μπορεί να υδρεύσει και την Τρίπολη. Άρα  μιλάμε για ένα έργο που μπορεί να δώσει ύδρευση, άρδευση, εμπλουτισμό υδροφόρου ορίζοντα, τουριστικές προοπτικές.  Κλείνοντας, αυτό που προσδοκώ είναι αφού λάβουμε μια θετική απόφαση εμείς, να παρακινήσουμε και τους άλλους δύο Δήμους και μετά απευθυνόμαστε στην Περιφέρεια, στους βουλευτές μας και στα αρμόδια Υπουργεία. Υπάρχει ήδη μια προμελέτη, είχε δει το θέμα η διοίκηση της ΔΕΗ, υπάρχουν αξιόλογες πτυχιακές εργασίες που μπορούν να βοηθήσουν. Ελπίζω και εύχομαι να τα καταφέρουμε.

Επειδή πιστεύω πολύ σε αυτό το έργο το οποίο αν επιτευχθεί θα φέρει μια άλλη εποχή στην περιοχή του πρώην Δήμου Βαλτετσίου καλώ όλους και όλες, με τις όποιες δυνάμεις και δυνατότητες να στηρίξετε αυτή την προσπάθεια.

Σωτήρης Παπαδημητρίου

Δημ. Σύμβουλος Τρίπολης

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΒΑΛΤΕΤΣΙΟΥ

Από προφίλ του Fb με την ονομασία Τρίπολη Ιστορική Πόλη όπου ενόψει των 200 χρόνων απ' την επανάσταση δημοσιοποιεί ιστορικά γεγονότα. Ένα από αυτά είναι και η Μάχη του Βαλτετσίου.

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΒΑΛΤΕΤΣΙΟΥ

Τον Απρίλιο του 1821, οι επαναστατημένοι Έλληνες ξεκίνησαν την πολιορκία της Τριπολιτσάς, του τουρκικού στρατιωτικού και διοικητικού κέντρου ολόκληρης της Πελοποννήσου. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης διέγνωσε σωστά πως οι Τούρκοι θα προσπαθούσαν να σπάσουν την πολιορκία, και αποφάσισε να οχυρώσει τα στρατόπεδα των επαναστατών στους λόφους δυτικά και νοτιοδυτικά της πόλης. Δημιουργήθηκαν ελληνικά στρατόπεδα στο Βαλτέτσι, το Χρυσοβίτσι και την Πιάνα, με πρωτοβουλία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, για τον συντονισμό των πολεμικών επιχειρήσεων. Ο ίδιος πηγαινοερχόταν καθημερινά στα τρία στρατόπεδα, επιλύοντας κάθε πρόβλημα και ενθαρρύνοντας τους αγωνιστές. «Εκοιμόμουν εις το Βαλτέτσι, εγευμάτιζα στην Πιάνα και εδείπναγα εις το Χρυσοβίτσι», γράφει χαρακτηριστικά στα Απομνημονεύματά του. Στα τρία στρατόπεδα συγκεντρώθηκαν οι ομάδες του Κολοκοτρώνη, των Μαυρομιχαλέων, του Αναγνωσταρά, του Γιατράκου και άλλων οπλαρχηγών, κι από εκεί διενεργούσαν εφόδους κατά της Τρίπολης. Οι Τούρκοι την περίοδο εκείνη είχαν εκστρατεύσει, υπό τον Χουρσίτ πασά, εναντίον των δυνάμεων του Αλή πασά στην Ήπειρο. Από κει ο Χουρσίτ, μαθαίνοντας τα επαναστατικά γεγονότα στο Μωριά, στέλνει στις αρχές Απριλίου ισχυρό πολεμικό σώμα 3.500 Τουρκαλβανών, υπό τον Κεχαγιάμπεη Μουσταφά, για να ενισχύσει την Τρίπολη και να καταπνίξει την επανάσταση. Ο Κεχαγιάμπεης - τη νύχτα της 23ης Απριλίου- φτάνει στα περίχωρα της Τρίπολης. Την επομένη επιτίθεται αιφνιδιαστικά στο Βαλτέτσι, στο οποίο έχει μείνει η μισή φρουρά, λόγω μιας επιθετικής ενέργειας των επαναστατών κοντά στη λίμνη Τάκκα. Η τουρκική επίθεση αρχικά επιτυγχάνει και το μεγαλύτερο τμήμα του στρατοπέδου παραδίδεται στη φωτιά, αλλά η λυσσαλέα αντίσταση των Ελλήνων συνεχίζεται. Την πιο κρίσιμη στιγμή της μάχης καταφθάνουν ενισχύσεις, με επικεφαλής τον οπλαρχηγό Πλαπούτα. Έτσι, η τουρκική επίθεση αποδυναμώνεται και η πρώτη μάχη στο Βαλτέτσι λήγει. Στο χρονικό διάστημα ανάμεσα στην πρώτη και τη δεύτερη μάχη του Βαλτετσίου, το στρατόπεδο αναδιοργανώνεται, οχυρώνεται εκ νέου και η φρουρά του ενισχύεται με 1.000 πολεμιστές, με επικεφαλής τον Κυριακούλη Μαυρομιχάλη. Ταυτόχρονα τοποθετούνται παρατηρητές στους λόφους γύρω απ’ την Τρίπολη που έχουν εντολές να διευκολύνουν την επικοινωνία -με φωτιές- για τις κινήσεις των Τούρκων. Μια φωτιά σημαίνει ότι οι Τούρκοι κατευθύνονται προς Λεβίδι, δύο φωτιές προς Βαλτέτσι και τρεις προς Βέρβαινα. Έτσι, λόφο με λόφο, θα ειδοποιηθούν όλα τα ελληνικά τμήματα και θα σπεύσουν σε βοήθεια του σημείου που απειλείται. Πραγματικά, τη νύχτα της 12ης Μαΐου, ο Κεχαγιάμπεης με 12.000 άντρες και πολιορκητικά κανόνια βγαίνει απ’ την Τρίπολη. Το σύνθημα δίνεται. Πάνε ξανά για το Βαλτέτσι. Μέσα στο χωριό έχουν συγκεντρωθεί περίπου 2.300 επαναστάτες και έχουν λάβει θέσεις. Έχουν περιορισμένο οπλισμό και αμφίβολη μαχητική ικανότητα. Ο κίνδυνος για την Επανάσταση, που μετρούσε κοντά στους δύο μήνες, είναι προφανής. Στο πρώτο ταμπούρι βρίσκονται οι Μαυρομιχαλαίοι με όλους τους Μανιάτες, στο δεύτερο ο Κατριβάνος απ’ τη Μεγαλόπολη, ο Μητροπέτροβας, ο Δαγρές απ’ την Καλαμάτα με τα τμήματά τους, στο τρίτο είναι οχυρωμένοι οι Φλεσσαίοι, οι Λιονταρίτες και άλλοι Γορτύνιοι, και στην εκκλησιά βρίσκονται οι Μπουραίοι, ο Κυριάκος, ο Τσαλαφατίνος και οι Τριπολιτσιώτες. Η σκληρή μάχη θα διαρκέσει όλη τη μέρα, με τους Έλληνες να κρατούν τους Τούρκους. Το απόγευμα φθάνουν οι ενισχύσεις των Ελλήνων από τα υπόλοιπα στρατόπεδα των επαναστατών, υπό τον οπλαρχηγό Πλαπούτα (από το Χρυσοβίτσι), αλλά και ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης (από την Πιάνα) με 800 άνδρες, και εγκλωβίζουν τους Τούρκους σε διασταυρούμενα πυρά. Αργά το βράδυ η μάχη σταμάτησε, με τους αντιπάλους να διατηρούν τις θέσεις τους. Το ίδιο βράδυ ήλθαν και κάποιες ενισχύσεις Ελλήνων από τα Βέρβαινα περίπου 400 άνδρες, με επικεφαλής τους Πέτρο Βαρβιτσιώτη, Δημήτριο Πουλικάκο, Αντώνη Μαυρομιχάλη, Αναγνώστη Κονδάκη και Παναγιώτη Γιατράκο. Την αυγή της επόμενης η μάχη συνεχίσθηκε με την ίδια σφοδρότητα. Χαρακτηριστικοί είναι οι στίχοι του λαϊκού ποιητή Παναγιώτη Κάλα ή Τσοπανάκου (1789-1825) «… στο Βαλτέτσι στο Λεβίδι / πέφτει αλύπητο λεπίδι…». Σε μια από τις τουρκικές εφόδους την αυγή, το τουρκικό πυροβολικό ρίχνει μια ομοβροντία πάνω στο δικό του πεζικό, με καταστρεπτικές συνέπειες. Τις πρωινές ώρες της 13ης Μαΐου, ο Κολοκοτρώνης διασπά τον τουρκικό κλοιό και ανεφοδιάζει τους ταμπουρωμένους με τροφές και πολεμοφόδια. Οι απόπειρες των Τούρκων να καταλάβουν τους προμαχώνες αποτύγχαναν η μία μετά την άλλη. Ο Κεχαγιάμπεης αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο περικύκλωσης από τις ελληνικές ενισχύσεις και δίνει εντολή για υποχώρηση των Τούρκων, η οποία γρήγορα μετατρέπεται σε άτακτη φυγή προς την Τρίπολη, αφήνοντας πίσω το βαρύ οπλισμό τους και οτιδήποτε δεν μπορούν να μεταφέρουν.

Η δεύτερη μάχη στο Βαλτέτσι κράτησε σχεδόν 24 ώρες και ήταν η πρώτη σημαντική νίκη του Αγώνα. Ο Κανέλλος Δεληγιάννης, που έλαβε μέρος στη μάχη, έγραψε μετά την Ανεξαρτησία: «Αυτή η ένδοξος νίκη ήταν η κρίσις της Ελληνικής Επαναστάσεως και εις αυτήν χρεωστείται η ανεξαρτησία της πατρίδος καθ’ ότι ενεθάρρυνε και εμψύχωσε τους Έλληνας».

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΩΝ ΚΑΛΤΕΖΩΝ ΑΠ' ΤΟΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ

 Επικοινωνία είχε ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Παναγιώτης Νίκας με τον πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων Κωνσταντίνο Τασούλα, τον οποίον ενημέρωσε σχετικά με τις παρεμβάσεις που διενεργεί η Περιφέρεια στην ιστορική μονή των Καλτεζών.

“Εκ μέρους του προέδρου της Βουλής υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον σχετικά με την ιστορική αυτή μονή, η οποία φιλοξένησε την Α΄ Εθνοσυνέλευση των επαναστατημένων Ελλήνων” σημείωσε ο περιφερειάρχης, ο οποίος και εγγράφως γνωστοποίησε προς τον Κ. Τασούλα τις ενέργειες που έχουν γίνει, ενώ δεσμεύθηκε να υπάρχει εκ μέρους του συνεχής ενημέρωση για την πρόοδο των εργασιών

Ακολουθεί η ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Πηγή: Kalimera Arkadia

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ ΤΟΥ ΚΕΡΑΣΤΑΡΙΟΥ

΄Ολη νύχτα και συνέχεια με το ξημέρωμα ως τώρα (μεσημέρι) ενώ έχει σβήσει η φωτιά, υπάρχουν ακόμα πυροσβεστικές δυνάμεις που ελέγχουν για τυχόν μικροεστίες και διαβρέχουν τον τόπο προς αποφυγή αναζωπύρωσης. 

Το τοπίο είναι θλιβερό και αποκρουστικό. Ένα μεγάλο μαύρο πέπλο έχει κυριαρχήσει στην περιοχή. Μια πρώτη εκτίμηση είναι ότι έχουν καεί γύρω τα 500 στρέμματα. Στην μεγάλη πλειοψηφία είναι δασική έκταση ενώ υπάρχουν και κτήματα με καστανιές. 

Το ευχάριστο όμως είναι ότι στο δρύινο δάσος όπου σπανίζει, δεν έχουν υποστεί σοβαρή ζημιά τα δέντρα. 

Από κει και πέρα ενδιαφέρον παρουσιάζει αλλά και μεγάλη ανησυχία το γεγονός ότι η συγκεκριμένη περιοχή απ' όπου ξεκίνησε η φωτιά, κάθε χρόνο αυτή την εποχή δημιουργείται παρόμοιο συμβάν. Εδώ και 5 χρόνια η ίδια ιστορία. Και βέβαια δεν θεωρείται ότι υπάρχει σκοπιμότητα στη συγκεκριμένη περιοχή για φωτοβολταϊκά ή αιολικά πάρκα και για οποιαδήποτε άλλη μακρόπνοη επαγγελματική επένδυση. 

Μιλάμε για κάποιο χέρι που ή "τρέφεται συναισθηματικά" από τέτοιες ενέργειες ή έχει κάποιο συγκεκριμένο σχεδιασμό επαγγελματικής βιωσιμότητας και χρειάζεται αποψιλωμένο χώρο. Όπως και να έχει όμως αυτή η ενέργεια είναι πολύ επικίνδυνη και όπως αποδείχθηκε και με μεγάλο ρίσκο. 

Θα πρέπει οι τοπικές κοινωνίες επαγρυπνήσουν και να λειτουργήσουν. Θα πρέπει οι κάτοικοι των ίδιων των χωριών να ενδιαφερθούν για τον συνετισμό τέτοιων ανθρώπων, ακόμα και της τιμωρίας τους όταν δεν επανέρχονται σε τάξη. Δεν μπορεί όμως πάντα να κυνηγούμε εχθρούς και φαντάσματα από εξωγενείς παράγοντες και να αφήνουμε στο απυρόβλητο τους ενδογενείς. 

Γι' αυτό λοιπόν θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή όλων μας γιατί υπάρχει μεγάλος κίνδυνος γενικά. Αυτή η εποχή είναι η πιο ύπουλη για δύο λόγους. Ο ένας λόγος είναι ότι γίνονται ενέργειες καθαρισμού αγρών χωρίς μέτρα με την ιδέα ότι χειμώνα έχουμε και ο δεύτερος είναι ότι αυτή την εποχή δεν είναι δυνατή η καθολική ετοιμότητα υπηρεσιών και φορέων που εμπλέκονται στην πυρόσβεση. 

Στο συγκεκριμένο περιστατικό και στην εξάπλωση της φωτιάς, έπαιξε μεγάλο ρόλο και μια άλλη φωτιά που κλήθηκε να αντιμετωπίσει η Πυροσβεστική Υπηρεσία στην περιοχή του Αθηναίου. Εκεί από εργασίες προφανώς που ανέφερα πιο πάνω, έμεινε χωρίς έλεγχο η φωτιά με αποτέλεσμα να εμπλακούν δύο πυροσβεστικά οχήματα για αυτή την εστία, που  αν ήταν και αυτά στο Κεραστάρι, ίσως να μην ξέφευγε. 

Κλείνοντας θέλω να κάνω μια ιδιαίτερη αναφορά στην αναγκαιότητα ύπαρξης Τοπικών Ομάδων Πυρασφάλειας και Πυροπροστασίας. Η χρησιμότητα ντόπιων ανθρώπων σε τέτοια συμβάντα αποτελούν κομμάτι της καλύτερης αντιμετώπισής του. Στο συγκεκριμένο συμβάν λοιπόν αισθητή και ουσιαστική ήταν η συμμετοχή του Συλλόγου Εθελοντών Δασοπροστασίας και Δασοπυρόσβεσης Ασέας. Ο Πρόεδρος και επικεφαλής της Ανδρέας Φράγκος μαζί με το μέλος της Κωνσταντίνος Κωστόγιαννης βρέθηκαν στο μέτωπο. Ενεπλάκησαν σε κάποια σημεία αλλά κυρίως με τις σωστές κατευθύνσεις τους λόγω γνώσης της περιοχής κατηύθυναν τα πυροσβεστικά οχήματα πιο γρήγορα. Το ίδιο έπραξε από τις Αραχαμίτες ο Κώστας Γ. Παπαδημητρίου. 

Η ΕΞΈΛΙΞΗ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ ΣΤΟ ΚΕΡΑΣΤΆΡΙ

 Μετά από μια δύσκολη μάχη, με συνθήκες επικίνδυνες, κατέστη Ελεγχόμενη η πυρκαγιά που από τις 14.00 έκαιγε δασική περιοχή μεταξύ Κεραστάρι Αραχαμιτες.

Με μεγάλη κινητοποιήση της Πυροσβεστικής με οχήματα, πεζοπόρο τμήμα αλλά και εναέρια μέσα. Υπήρξε και συμμετοχή της υδροφόρας του Δήμου Τρίπολης και ερπύστριο μηχάνημα της περιφέρειας. Αναμένεται να έρθει και μπουλντόζα της ΔΕΗ όπου θα ενεργήσει όλη νύχτα για διάνοιξη πρόσβασης σε όλα τα σημεία. 

Φωτιά μεταξύ Κεραστάρι Αραχαμιτες

 

Αυτή τη στιγμή μαίνεται φωτιά μεταξύ Κεραστάρι Αραχαμιτες στο προσκυνηταρι του Άγιο Δημήτρη. 

Στην περιοχή έχει άνεμο και σε συνάρτηση με την ξηρασία και τα παλιά καμμένα δέντρα, η φωτιά παίρνει έκταση.

Επιχειρεί η πυροσβεστική 

ΑΣΕΑ - Ο ΚΑΦΕΝΕΣ ΤΟΥ ΣΟΥΛΗ "Η ΕΛΒΕΤΙΑ"

 

Λίθοι και πλίνθοι και ξύλα και κέραμος ατάκτως ερριμένα και επιχρίσματα και λάσπες και ζόμπολα. Μόνο οι τοίχοι ίστανται όρθιοι από το γραφικό και παραδοσιακό καφενεδάκι του αείμνηστου Πουλοθανάση (Σούλη). Σε λίγο η αναπαλαίωση θα έχει τελειώσει και το καφενεδάκι θα ανοίξει πάλι τις πόρτες του και αυτό θα είναι το καλύτερο μνημόσυνο για τον μπάρμπα - Θανάση τον Σούλη, όπως είθισται να τον αποκαλούμε. Εύγε και μπράβο στον χορηγό Παναγιώτη Πουλόπουλο και στους πρωτεργάτες και χρηματοδότες αυτής της ιδέας.

 Κάποτε σε καιρούς μακρινούς και αλλοτινούς αυτό το καφενεδάκι είχε τις δικές του δόξες και είχε γράψει την δική του ιστορία. Αυτοί οι τοίχοι έχουν ακούσει και έχουν ιδεί, (διότι οι τοίχοι δεν ακούνε μόνο, βλέπουν κιόλας,) τόσες ιστορίες και μυστικά που μόνο μία πέτρα αν στύψεις αρκεί να γράψεις ολόκληρα βιβλία από το υλικό που κρύβει. Μέσα σε αυτά τα ντουβάρια γαλουχήθηκαν γενιές και γενιές απολαμβάνοντας το καφεδάκι τους, σβήνοντας τον πόνο τους και τον καημό τους σε μια κούπα κρασί, παίζοντας την πρέφα τους ή το τάβλι τους. Ακόμα ακούγεται ο ήχος από τα ζάρια ή το κτύπημα του χεριού στο τραπέζι από τους πρεφαδόρους φωνάζοντας ατού, ατού !!

 Δεν ήταν όμως μόνο ψυχαγωγικός χώρος και χώρος συνάντησης, ήταν και χώρος ανταλλαγής ιδεών, σκέψεων και απόψεων, ανταλλαγής εμπειριών, και γατί όχι και χώρος διανόησης και προβληματισμού. Ήταν σαν ένα μικρό σχολείο όπου οι λιγότερο έμπειροι μπορούσαν να βρουν μια λύση στα προβλήματά τους από τους εμπειρότερους θαμώνες. Μεταξύ αυτών των έμπειρων και εξειδικευμένων ατόμων ήταν και ο μπάρμπα-Θανάσης, ο οποίος , λόγω του ότι χειριζόταν τον γραπτό και προφορικό λόγο με άνεση εθεωρείτο αυθεντία στην σύνταξη επιστολών, αναφορών, αιτήσεων, ενστάσεων και άλλων τέτοιων συναφών.

 Το μενού του καφενέ πλούσιο και λιτό. Σέρβιρε καφέ, γλυκό του κουταλιού σταφύλι φράουλα, γκαζόζες, πορτοκαλάδες, υποβρύχια (βανίλια σε νερό), λουκουμάκι, στραγάλια (μέτρο η χούφτα), ούζο, κονιάκ, μαστίχα και λικέρ μπανάνα για καμιά γυναίκα, και άφθονο κρασί. Οι γκαζόζες και οι πορτοκαλάδες για να είναι δροσερές και ευκολόπιοτες ετοποθετούντο σε ένα τρύπιο τενεκέ και βυθίζονταν στο διπλανό πηγάδι. Ο μπάρμπα - Θανάσης ήταν σπεσιαλίστας στους καφέδες. Τους καφέδες τους έψηνε στο καμινέτο (καμινέτο με οινόπνευμα) και τους σέρβιρε στο χοντρό ή το ψιλό φλιτζάνι ανάλογα με την επιθυμία του πελάτη. Μεζούρα για τον καφέ και την ζάχαρη είχε το καπάκι του καμινέτου και κουταλάκι για το ανακάτεμα το δάκτυλο του, έτσι γνώριζε άμεσα αν είχε βάλει τις σωστές αναλογίες καφέ και ζάχαρης αφού μετά το ανακάτεμα έγλειφε το δάκτυλο του. Αυτό ήταν και το μυστικό του για την μεγάλη επιτυχία που είχε στους καφέδες.

 Ο καφενές του Σούλη δεν ήταν το μοναδικό καφενείο στο χωριό, υπήρχαν και άλλα όπως του Τσούκα, (Μιχάλη Τσούτσουβα), του Πουλόχρηστα (Χρήστου Πουλόπουλου), του Σωτήρου (Σωτήρου Σταθόπουλου), η Λάρισα (Σταύρου Φράγκου), του Ζάχαρη (Βαγγέλη Χριστόπουλου), του Γιάννου το ταβερνείο (Γιάννη Τσούτσουβα) και άλλα. Όμως μόνο του Σούλη ήταν καθεαυτού καφενείο, διότι όλα τα άλλα, εκτός του Γιάννου που ήταν σκέτο καπηλειό σέρβιρε μόνο κρασί, ήταν ταυτόχρονα και μπακάλικο και μανάβικο και ταβέρνα για αυτό και τα λέγαμε μαγαζιά. Ειδικά του Τσουκομιχάλη και του Πουλόχρηστα και αργότερα του Σέμη ήταν όπως τα σύγχρονα super market. Τίποτα δεν τους έλειπε. Τα ράφια ήταν γεμάτα τρόφιμα και ποτά. Τσουβάλια γεμάτα ρύζι, φασόλια, φακές χαρτόκουτα γεμάτα μακαρόνια, φιδέ, ξυλοκιβώτια γεμάτα ρέγγες, κουτιά γεμάτα σαρδέλες και αντζούγιες, δοχεία με σκουμπρί και λακέρδα, κονσέρβες κτλ και τούτο γιατί τότε το χωριό έσφυζε από κόσμο και ζωή. Διέθετε ταχυδρομείο, τηλεφωνείο, σταθμό χωροφυλακής, ιατρείο, τρεις φορές την εβδομάδα γεωπόνο, μια φορά την εβδομάδα δασκάλα οικοκυρικής, κουρείο, ραφείο, σαμαράδικο, Πεταλωτήριο κτηνίατρο, ακόμη διέθετε και ειρηνοδικείο κάθε παρασκευή κλπ. Επίσης υπήρχε συγκοινωνία με Τρίπολη πρωί βράδυ. Υπηρεσίες που τα γύρω χωριά στερούντο και ήταν αναγκασμένοι οι γύρω κάτοικοι να έρχονται στην Ασέα να κάνουν τις δουλειές τους και επειδή δεν είχαν άμεση πρόσβαση με την Τρίπολη έκαναν και τα ψώνια τους.

 Σήμερα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει η άλλοτε κοσμοπολίτικη Ασέα, παρότι έχει καλλωπιστεί, έχει ταυτόχρονα και ερημώσει. Περπατάς στους δρόμους και δεν βλέπεις άνθρωπο να πεις μια καλημέρα να ανταλλάξεις δυο κουβέντες. Σε αυτό αναμφισβήτητα έχει συντελέσει και η έλλειψη καφενείου αφού δεν υπάρχει κάποιο στέκι συνάντησης που θα μπορούσε να είναι πόλος έλξης . Ας ελπίσουμε ότι το καφενεδάκι αυτό θα μας ξαναενώσει και θα συνεχίσει να γράφει ιστορία.

Η μοναδική περιγραφή είναι του  Pelopidas Spartakos  και η δημοσίευσή του έγινε στην Ομάδα ASEA στο F/B.

ΓΙΑΝΝΑΚΟΥΡΑΣ - ΚΡΙΜΑ, ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΘΛΙΨΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΑΡΧΗ

 Κρίμα, ντροπή, θλίψη!

Έμπρακτη απόδειξη της αδράνειας της περιφερειακής αρχής Νίκα η κατάρρευση τμήματος της Ι.Μ Καλτεζών

Διακόσια ακριβώς χρόνια από την Ελληνική Παλιγγενεσία, 200 χρόνια από όταν στη Μονή Καλτεζών γεννήθηκε πάλι το νέο Ελληνικό Κράτος με τη συγκρότηση της Πελοποννησιακής Γερουσίας, το Ελληνικό Κράτος δεν μπόρεσε να κρατήσει όρθια την ιστορική ιερά Μονή.

Εκεί που προγραμμάτιζαν να γιορτάσουν την ιστορική αυτή επέτειο, αντ’ αυτού αντικρίζουμε ένα γκρεμισμένο κτίριο, δείγμα της αδράνειας, της αδιαφορίας και κυρίως της ανεπάρκειας των κρατούντων και ιδιαιτέρως της σημερινής περιφερειακής αρχής.

Ο χρόνος φθείρει τα πάντα. Πρέπει όμως να υπάρχει πρόνοια να προλάβεις και να θεραπεύσεις τα προβλήματα που προκύπτουν.

Τα προβλήματα στα δυτικά κελιά είχαν εντοπιστεί από το 2015 και με αίτημα της μακαριστής ηγουμένης Βερονίκης και της δραστήριας μοναχής Αικατερίνης βρήκαμε τον τρόπο, ως περιφερειακή αρχή, μέσω του Ταμείου Πυροπλήκτων, αν και δεν ήταν στις υποχρεώσεις της Περιφέρειας και εντάξαμε έργο 160 χιλιάδων ευρώ, ενώ προχωρήσαμε και σε προγραμματική σύμβαση με την Μητρόπολη, που είναι υπεύθυνη για το μοναστήρι.

Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε διαφορετική άποψη απαγορεύοντας συντηρήσεις από τις Περιφέρειες σε Ιερές Μονές και Ναούς. Ακολούθησαν πολλές συναντήσεις από εμένα στο Υπουργείο, μέχρι να πειστούν για την αναγκαιότητα του εγκεκριμένου έργου.

Συγχρόνως το Υπουργείο Πολιτισμού, καθότι το μνημείο είναι βυζαντινό και διατηρητέο, είχε τις αντιρρήσεις του σε διάφορα σημεία της μελέτης αποκατάστασης και απαιτήθηκαν πολλές συζητήσεις για να πάρουμε την οριστική συγκατάθεση του Υπουργείου και να οριστικοποιήσουμε τη μελέτη και τις εργασίες που επρόκειτο να γίνουν. Αυτό συνέβη στις 20 Αυγούστου του 2019.

Από εκείνη την ημέρα και μετά μπορούσαμε να υλοποιήσουμε το έργο. Αντ’ αυτού 18 μήνες μετά βλέπουμε συντρίμμια (δείτε φωτογραφίες). Αυτό είναι το έργο τους και η επιτυχία τους.

1η Σεπτεμβρίου του 2019 άλλαξε η Περιφερειακή Αρχή. Τρεις φορές στο Περιφερειακό Συμβούλιο από τη θέση της αντιπολίτευσης πλέον, αναφέρθηκα στο έργο, με τελευταία φορά το Σεπτέμβριο του 2020, λέγοντας χαρακτηριστικά «δεν αντέχει άλλο Χειμώνα το μοναστήρι. Πρέπει να γίνει άμεσα το έργο», στηλιτεύοντας τη μεγάλη καθυστέρηση στην έναρξη των εργασιών.

Δυστυχώς «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Η περιφερειακή αρχή Νίκα, όπως κάνει συνήθως και είναι το γνώρισμά της για την πλειοψηφία των έργων, είναι αδρανής και καθυστερεί όλα τα ενταγμένα από εμάς έργα, κάτι που πολλές φορές, μέσω επερωτήσεων μου προσπαθώ να αναδείξω.

Το κακό για το μοναστήρι ολοκληρώθηκε με το θάνατο της μακαριστής ηγουμένης Βερονίκης και την δικαιολογημένη ή αδικαιολόγητη απομάκρυνση της δραστήριας μοναχής Αικατερίνης. Το μοναστήρι έκλεισε και όπως λέει ο λαός μας «έρμα μαντριά γεμάτα λύκους». Έτσι φθάσαμε εδώ που φθάσαμε.

Δεν γνωρίζω, αν μπορεί πλέον να γίνει αποκατάσταση μέσω της εργολαβίας που είναι σε εξέλιξη και αν επαρκούν τα χρήματα που είχαν εξασφαλιστεί.

Δύο περίπου χρόνια από την ανάληψη της περιφερειακής αρχής, με εξασφαλισμένα χρήματα και με μελέτη ολοκληρωμένη καθώς και με την οριστική έγκριση του Υπουργείου Πολιτισμού, το συγκεκριμένο έργο, δεν προχώρησε.

Οι ευθύνες έχουν ονοματεπώνυμο. Και αυτό λέγεται περιφερειακή αρχή Παναγιώτη Νίκα. Δυστυχώς εκ του αποτελέσματος επαληθεύτηκαν οι φόβοι μου. Το κτίριο γκρεμίστηκε και πρέπει αυτοί οι κύριοι που έχουν την ευθύνη, να ζητήσουν ένα «συγγνώμη» και να τρέξουν άμεσα να υλοποιήσουν την υπάρχουσα εργολαβία και να εξασφαλίσουν πόρους για την αποκατάσταση των ζημιών που προέκυψαν από την κατάρρευση του κτιρίου.

Η αδράνεια, η ανεπάρκεια, η αδιαφορία, η αναποτελεσματικότητα, το «θεαθήναι», οι άκαρπες συσκέψεις, οι άνευ ουσίας συναντήσεις, οι άσκοπες φωτογραφήσεις, τα αδιάφορα δελτία τύπου, είναι μέχρι τώρα τα χαρακτηριστικά και το έργο που έχει να επιδείξει η περιφερειακή αρχή.

Ως εδώ και μη παρέκει. Να ευχηθούμε να μην ακολουθήσουν και άλλα παρόμοια συμβάντα και ας είναι η αφορμή η περιφερειακή αρχή να αλλάξει ρότα, να αφήσει τις μεγαλοστομίες και να προχωρήσει στην υλοποίηση των έργων που της αφήσαμε.

Κλείνοντας, θέλω να παροτρύνω για μία ακόμα φορά την περιφερειακή αρχή , χρησιμοποιώντας, λόγω των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, τα λόγια του «Γέρου του Μοριά» Θοδωρή Κολοκοτρώνη προς τους μαθητές «εις σε εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο που εμείς ελευθερώσαμε» , παραφράζοντάς τα βεβαίως «σε σας μένει κύριοι να υλοποιήσετε τα έργα που εμείς αφήσαμε».

ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΚΤΙΡΙΟΥ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΩΝ ΚΑΛΤΕΖΩΝ

 Ως πόνο ψυχής χαρακτήρισε το συναίσθημα που τον διακατέχει ο Σεβ. Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλέξανδρος, επισκεπτόμενος, τη Δευτέρα 1 Μαρτίου 2021, την ιστορική Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Καλτεζών Αρκαδίας, προκειμένου να δει ιδίοις όμμασι τις σοβαρότατες ζημιές, οι οποίες προκλήθηκαν από κατάρρευση τμήματος του Μαναστηριού.

Ο Σεβασμιώτατος αναφερόμενος στον πρωταγωνιστικό ρόλο που έπαιξε το Μοναστήρι στους Αγώνες για την Ελευθερία, το χαρακτήρισε φάτνη και λίκνο της Νεότερης Ελλάδος, αφού εκεί έλαβε χώρα το Βουλευτήριο της Πελοποννησιακής Γερουσία στις 26 Μαΐου 1821.

Ο Μητροπολίτης κ. Αλέξανδρος αναφερόμενος στην κτιριακή φθορά του χρόνου σε συνδυασμό με την κοίμηση της τελευταίας Ηγουμένης πέρυσι, απηύθυνε πατρική έκκληση σε όλους τους Έλληνες να συνδράμουν με την βοήθειά τους στην αναστήλωση της Μονής, προκειμένου να έχει την μορφή που της αξίζει για την προσφορά της στο Έθνος.

Πηγή: ιστοσελίδα ΑΡΧΩΝ